Bazı animasyonlar için sık sık kullanılan yetişkinlere de hitap ediyor, yakıştırması vardır ya, Mary and Max bire bir yetişkinler için çekilmiş bir animasyon. Kasvetli siyah-beyaz şehirler, intihar, alkolik insanlar, içine kapanık karakterler, agorafobi, yalnızlık, psikoterapi gibi ağır konuları işleyen kusurlu karakterlerin, mutsuz karakterlerin filmi. Öyle bir yalnızlık ki, aralarında kırk küsür yaş farkı ve binlerce kilometre olmasına rağmen birbirlerinin en iyi arkadaşı olan ve yaklaşık yirmi yıl süren bir dostluğun öyküsüdür Mary and Max.
Alkolik annesi ve dondurulmuş hayvan takıntılı babasıyla beraber yaşayan küçük Mary, yüzünde doğum lekesi olan içine kapanık bir kız çocuğudur ve Avusturalya kıtasında yaşamaktadır. Bir başka yerdeki çocukların da yine Avusturalya kıtasındaki gibi (bira fıçılarından) doğup doğmadıklarını merak eden Mery eline geçirdiği rehberden rastgele birini seçiyor ve Amerika’lı Max’e bir mektup yazıyor. Henüz internet yok tabii. Yazılan mektuplar gönderen kişinin halet-i ruhiyesini o kadar iyi anlatıyor ki, oranın kokusunu bile almak mümkün. Yahudi asıllı psikolojik problemleri olan ve en az onun kadar yalnızlık çeken Max de ona yazar ve böylece uzun yıllar süren, bazen darılan, bazen barışan bir dostluğun öyküsü başlar.
Hayatın içindeki ayrıntıları ele alış biçimiyle yer yer Amelie’yi hatırlatan; renkleri, siyah ve beyazın tonlarına çok iyi yediren, oldukça başarılı bir görüntü çalışmasına sahip; uzun yıllar sürmüş bir çabanın sonucunda ortaya çıkmış oldukça başarılı bir stop-motion çalışması Mary and Max. Seslendirme kadrosunda Toni Collette, Philip Seymour Hoffman, Eric Bana gibi isimler var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder